Vers vlees voeding

Steeds vaker krijgen wij te maken met eigenaren die hun hond rauw vlees voeren (b.v. bone and raw food: BARF). Wij merken ook dat de eigenaar niet altijd op de hoogte is van de mogelijke effecten van deze voeding. Op internet zijn over dit soort voeding veel verhalen te lezen: onder andere dat dit voer maag-darmproblemen en huidproblemen zou oplossen. Vooralsnog is er echter geen wetenschappelijk bewijs dat dergelijke voeders effectiever zijn dan de commercieel verkrijgbare dieetvoeders.
Het idee achter de rauwe voeding zou zijn dat de hond hetzelfde gevoerd moet worden als wolven in de natuur, want daar stammen ze vanaf. Maar....de hond is niet hetzelfde als de wolf. De hond heeft zich aangepast aan een meer omnivore (alleseter) levenswijze en heeft een betere verteringscapaciteit voor koolhydraten dan de wolf. Verder eten wolven hele prooidieren en geen verbloede karkassen, dus dit betekent dat het voedsel van de wolf een heel andere nutriëntensamenstelling heeft! Door het voeren  van rauw vlees (spieren en organen) is er een grote kans dat uw hond een tekort aan bepaalde voedingsstoffen krijgt zoals b.v. calcium, vezels en de vitamines  A-D-E. Botten toevoegen is niet voldoende voor het aanvullen van het calcium en hierdoor heb je zelfs kans op verstikking. Verder kan dit beschadiging en zelfs verstopping van het maag-darmkanaal veroorzaken. Als we de hond een volledig karkas zouden geven is de kans aanwezig dat deze dit karkas niet gelijkmatig opneemt, zodat de opname van nutriënten uit balans is. Bovendien is het dieet van de wolf in de natuur geschikt voor de instant houding van de wolf. De levensverwachting van de wolf is echter lager dan van de hond.
Het voeren van rauw vlees geeft tevens risico op infectie van uw hond en uzelf met  bepaalde bacteriën (zoals Salmonella, E.Coli), parasieten (zoals Toxoplasma, Toxocara, Neospora) en virussen (zoals b.v. Aujesky). Besmetting van de mens via contact met rauw vlees kan voorkomen worden door goede hygiëne te betrachten in alle stadia van het bereiden van de voeding. Echter uw hond kan een deel van de ziekteverwekkers uitscheiden waardoor u ook besmet kunt worden. Een goede handhygiëne is dus ook van belang.
Wij kunnen u, als u wilt, helpen met het beoordelen van het dieet voor uw hond.

Argumenten die vaak gebruikt worden door voorstanders van deze voeding (t.o.v. commerciële droogvoer) zijn:

• Beter voor het maagdarmkanaal , het gebit en de vacht. Dit is nooit wetenschappelijk bewezen. Bovendien zit in de meeste rauw vlees voedingen te weinig calcium, ondanks toevoegingen van botten. Deze botten kunnen bovendien zorgen voor beschadigingen en verstoppingen van het maagdarmkanaal. En niet te vergeten: als het kleinere stukjes zijn dan kan dit tot verstikking leiden.
• Bijproducten in droogvoer is afval. Dit is onterecht. Bovendien zitten deze ook in de zelfbereide vleesvoeding.
• Granen en koolhydraten zijn maagvullers: nodig voor de brokvorming en het zou meer risico op suikerziekte en overgewicht geven. Dit is echter nooit bewezen.
• Chemische antioxidanten worden geassocieerd met kanker. Er worden steeds meer natuurlijke antioxidanten gebruikt in droogvoer.
• Droogvoer geeft een hoge pH en vleesvoeding geeft een lage pH. Bij een lage pH gaan ziekteverwekkers dood. Dit is zeer onwaarschijnlijk. Bij een besmetting met Toxocara  is het zelfs zo dat door het maagsap de eitjes uitkomen.
• Door het proces dat nodig is om de brokken te maken raken aminozuren verloren. Deze worden er echter extra aan toegevoegd.
• De hond stamt af van de wolf. En de wolf is een carnivoor. Wolven eten meestal een heel karkas op, dus niet alleen spieren en organen, maar ook de huid met haar (levert dierlijke vezels) en de hersenen met ruggenmerg (levert aminozuren). De hond heeft zijn stofwisseling aangepast voor de vertering van koolhydraten en kan zelfs overleven zonder dierlijke voedingsstoffen. De hond is dus geslaagd in het domesticatieproces.

Mogelijke risico's voor het dier:

• In de cyclus van verschillende wormsoorten(b.v. toxoplasma, neospora, cystospora, toxocara) spelen prooidieren een rol. Dit zijn vaak de slachtdieren. In de slachtlijn wordt niet op al die parasieten gecontroleerd, dus dit is niet waterdicht. Bovendien zijn drachtige dieren en dieren met een verminderde afweer sowieso vaak gevoeliger voor parasieten.
• Toxoplasma en Neospora kunnen via de teef neurologische afwijkingen bij de pups geven. Honden (en katten) kunnen 1 a 2 maanden oöcysten (stadium van de parasiet) uitscheiden en zo de omgeving besmetten. Dit kan bij runderen en schapen tot abortus en geïnfecteerde kalveren leiden.
• Toxocara larven(via rauw vlees opgenomen) geven maagdarmklachten.
• Kans op virale besmetting met Aujeszky door het eten van rauw varkensvlees vanuit het buitenland of vlees van wilde zwijnen. Invriezen doodt het virus niet. Honden en katten kunnen dood gaan door dit virus.
• Infectie met Salmonella via rauw vlees kan bij honden( koorts-braken-buikpijn-diarree) en katten( abortus-chronische koorts-ontstoken ogen) tot klachten leiden.
• Bij het samenstellen van deze rauw voeding(b.v. BARF) worden regelmatig voedingsfouten gemaakt, zoals teveel of te weinig van bepaalde stoffen zoals b.v. calcium, kalium, jodium, fosfor, zink, vit. A-D-E. Zeker bij jonge opgroeiende dieren kan dit tot problemen leiden. Klachten hiervan zie je niet direct maar pas op de langere termijn.
• De levensverwachting van wolven ligt een stuk lager dan bij honden. Het is daarom ook van belang om te kijken naar de effecten van rauw vleesvoeding op ouderdomsziekten zoals b.v. nierfalen, waarbij een lagere opname van fosfor en eiwitten is gewenst. Oudere dieren zijn bovendien gevoeliger voor de infectieuze agentia die aanwezig zijn op rauw vlees.

Mogelijke risico's voor de mens:

• Er kunnen potentiele ziekteverwekkende bacteriën aanwezig zijn op het vlees zoals b.v. Salmonella, E-coli, Listeria, Clostridium, Campylobacter, Yersinia enterocolica
• Salmonella besmetting van commercieel rauw vlees is 20-48% en kan bij pluimvee zelfs 67% zijn.
• E.Coli besmetting van het vlees is ong. 1 op de 5.
• Listeria besmettingen zien we op 20% van het rauwe vlees. Listeria geeft abortus bij mens en dier.
• Clostridium besmettingen zien we op 20% van het rauwe vlees.
• Tijdens de bereiding van het voer kan de mens makkelijk in contact komen met deze bacteriën en kan er zelfs kruisbesmetting van eigen voedingsmiddelen of materialen in de keuken plaatsvinden.
• Honden en katten kunnen na het eten van rauwe voeding ziekteverwekkers gaan uitscheiden, waardoor contact met deze dieren een infectie kan geven, bijvoorbeeld via de ontlasting.

Adviezen:

• Vlees blijven koelen gedurende alle verwerkingsprocessen. Beneden min 18 graden pauzeren de bacteriën en de virussen. Bepaalde parasieten gaan dood, zoals Toxoplasma gondii.
• Geef liever geen rauw vleesvoeding aan je dier, als dit dier in een gezin woont met mensen uit een risicogroep(verminderde weerstand). Dit wordt ook afgeraden bij zorg-hulp-geleide honden  en als uw dier zelf een verminderde weerstand of gezondheid. Dit geldt dus ook voor puppy’s.
• Noodzakelijk is het goed reinigen en desinfecteren van materiaal en ruimtes waarin het voer  bereid wordt.
• Goede handhygiëne toepassen.
• De rauw vleesvoeding kortstondig verhitten in verband met het teniet doen van de bacteriële contaminatie van de oppervlakte van het vlees is een optie.

De informatie verwerkt in dit artikel is afkomstig uit het Tijdschrift van Diergeneeskunde 2016